NC 25
“ทำเหี้ยอะไรของมึงเนี่ย!”
ปาร์คจีมินโวยวายเสียงดังเมื่อเห็นของที่ผมถืออยู่ในมือ...
แก๊ก!
ล็อกคนใต้ร่างด้วยกุญแจมืออันที่ทดสอบแล้วว่ามันไม่หลุดแน่นอน
ก่อนจะกระชากเสื้อเชิ้ตตัวบางออกแล้วคร่อมทับตัวอีกฝ่ายไว้
“ลงโทษพี่ไง”
คนตัวเล็กดิ้นไปมาจนได้ยินเสียงโลหะกระทบกันดังจนน่ารำคาญหู
ใบหน้าไม่สบอารมณ์นั่นทำให้ผมอยากจะฟัดให้จมเตียงเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าตัว
พรึบ!
“จองกุก!”
ลุกขึ้นแล้วจับอีกฝ่ายนอนคว่ำให้อยู่ในสภาพโก่งโค้งแสนน่าอับอาย
ก่อนจะเอื้อมมือไปปลดเข็มขัดดึงมันออกแล้วจัดการถอดกางเกงที่เกะกะออกแล้วเหวี่ยงไปกองตรงมุมห้องอย่างไม่สนใจว่ามันจะไปตกอยู่ที่ตรงไหน
“อย่านะไอ้เหี้ย!”
เพียะ!
“อ้ะ...อย่า”
ฟาดฝ่ามือใส่ก้นกลมด้วยแรงที่ไม่เบามือนักจนอีกฝ่ายสะดุ้งเฮือก
ก่อนจะออกแรงถีบทว่าถูกมือผมรวบขาไว้เสียก่อน ก่อนจะจับขาทั้งสองข้างที่ดิ้นถีบอากาศไปมาแยกกันออกแล้วเขยิบเข้าไปนั่งขัดสมาธิ
กวาดสายตาไปจ้องมองที่ช่องทางสีสวย...
บทลงโทษสำหรับคืนนี้กำลังจะเริ่มต้นขึ้น
“จองกุกอย่านะ...”
!!!
“เฮือกกกก.....มันเจ็บ...อะอย่าา....จองกุก”
สะโพกเล็กบิดหนีด้วยความกลัวปนไปกับความอึดอัด
เพราะจู่ๆช่องทางที่คับแคบนั้นถูกนิ้วทั้งสามของผมทิ่มเข้าไปที่รูดเล็กด้านหลังอย่างแรง
ทั้งๆที่รู้ดีว่าถ้าใส่เข้าไปแบบนี้โดยที่ยังไม่ถูกเตรียมพร้อมเหมือนอย่างเคยจะทำให้อีกฝ่ายเจ็บมากแค่ไหน
จนเกือบจะทำให้ช่องทางด้านหลังเกือบจะฉีกขาด
“กูเจ็บ!”
“อึก....จะเจ็บ”
“จองกุก...กูไม่ชอบแบบนี้...ฮะฮึก...ฮื้อออ”
“ถ้าชอบจะเรียกว่าลงโทษเหรอครับ?”
เอียงศีรษะถามคนที่อยู่ใต้ร่างที่กำลังน้ำตาไหลนองเพราะความเจ็บจากการกระทำของตัวเอง
ยิ่งกดนิ้วเข้าไปลึกเท่าไหร่ดูเหมือนว่าเสียงสะอึกสะอื้นนั่นจะเปลี่ยนเป็นเสียงครางในลำคอขึ้นทุกครั้ง
จนกระทั่งเมื่อกดเจอจุดกระตุ้นภายในร่างกายเล็กนั่นก็ตอบสนองอย่างรวดเร็ว
“อึก....อึก.....อ๊าาา......อะ...เอามันออกไป..”
คนใต้ร่างครางเสียงหลง
สะโพกอวบบิดเร้าอย่างรุนแรงส่ายไปมา แค่นี้ไม่ทำให้จอนจองกุกสาแก่ใจ
คนตัวสูงเร่งกดเข้าไปที่จุดเดิมซ้ำๆ นิ้วที่ผมสอดใส่เข้าออกไม่ได้เพื่อต้องการจะเตรียมช่องทางให้พร้อมแต่เพื่อให้อีกฝ่ายถึงจุดเลยมากกว่า
ก่อนจะเอื้อมมืออีกข้างไปที่แกนกายเล็กด้านหน้าแล้วรูดรั้งขึ้นลงไปพร้อมกับช่องทางด้านหลัง
“พะพอ....แล้ว.....กูไม่ไหว”
“ขอร้องผมสิ
บอกว่าครั้งหน้าจะไม่ทำอีกแล้ว บางทีผมอาจจะใจดีกับพี่ก็ได้นะ”
พรึ่บ!
พลิกร่างคนใต้ร่างให้นอนหงาย
ก่อนจะโน้มตัวลงไปกระซิบที่ข้างใบหูเล็กของคนที่กำลังสั่นระริกอย่างหวาดกลัว
ริมฝีปากบวมเจ่อนั่นขบเม้มกันเบาๆ แล้วค่อยๆเอ่ยออกมาเสียงแผ่ว
“กูไม่อยากให้มึงไปมันผิดด้วยเหรอ” น้ำเสียงแหบเอ่ยออกมาเบาๆ หยาดน้ำใสไหลรินลงที่ข้างแก้มอย่างน่าสงสาร
ผมกดจูบไปซับน้ำตานั่นเบาๆ ก่อนจะฟังคนตัวเล็กพูดต่อ
ที่ถามแบบนี้เพราะผมก็ไม่ได้อยากเห็นคนๆนี้ป่วยซ้ำๆ
“อะ...อ่อนโยนกับจีมินหน่อยนะ”
“งั้นแยกขาออก ผมจะค่อยๆเข้าไป”
จีมินทำตามที่ผมสั่งอย่างไม่มีทางเลือก
แกนกายเล็กที่ยังไม่ได้เพิ่งปลดปล่อยมีน้ำสีขาวปริ่มอยู่ที่ส่วนหัวเล็กน้อย
ผมไล้สายตาไปมองช่องทางด้านหลังที่ถูกล่วงล้ำด้วยนิ้วทั้งสามของเขาก่อนหน้ายังมีร่องรอยความรุนแรงปรากฏอยู่
พลางถอนหายใจเบาะก่อนจะค่อยๆก้มลงไปไล่เลียปากทางเข้านั่นเบาๆช้าๆ
“อื้อ.....มะ...มันสกปรก....อะอ๊า”
ถึงจะพูดอย่างนั้นเสียงครางนั้นก็ดูจะชอบใจในสิ่งที่ผมกำลังทำให้อยู่ไม่น้อย
ร่างเล็กครางระส่ำ ความเสียวจี๊ดขึ้นมาอย่างรุนแรง
ร่างกายเหมือนหลุดออกจากการควบคุมของตัวเองอีกครั้ง
ทั้งอายทั้งเสียวจนน้ำตาจะไหลออกมาอีกครั้งเสียให้ได้
หึ...ปาร์คจีมินพี่มันปากไม่ตรงกับใจ
มือหนาเอื้อมเข้าไปสอดเข้าไปจับตรงก้นนิ่มของคนตัวเล็กก่อนจะบีบเคล้นคลึงอย่างหนักหน่วง
สะโพกกลมส่ายไปมา บางครั้งมันเสียงจี๊ดขึ้นสมอง
บางครั้งที่ปลายลิ้นหนาสอดเข้ามาที่ภายในช่องทางด้านล่างก็ทำเอาคนที่ถูกปรนเปรออยู่แทบคลั่ง
ขยับเอวเบี่ยงหลบ
แต่หลายครั้งกลับเขยิบเข้าหาปลายลิ้นร้ายกาจให้อีกฝ่ายเลียได้ถนัดขึ้น
“อ่าาา...จองกุก.....จะเสร็จ...แล้วว...”
ปาร์คจีมินครางเพ้อออกมาอย่างสุดจะทนอีกต่อไป
ความเสียวมันมากล้นจนเกินจะทนไหว จากที่เบี่ยงสะโพกหลบ
ตอนนี้กลับแอ่นให้อีกคนตวัดลิ้นร้อนไล้เลียที่ช่องทางด้านหลังได้อย่างเต็มที่
ก้นที่ถูกเคล้นคลึงอย่างหนักมือ ทำเอาคนตัวเล็กตาปรอย
อ้าปากร้องครางอย่างลืมตัวลืมอาย
“อ๊าาาา....อาาาาา...จะจองกุก....”
ปาร์คจีมินร้องครางเสียงกระเส่า
ไม่คิดจะขัดขืนอีกฝ่ายอีกแล้ว แค่รอให้อีกฝ่ายส่งตัวเองถึงสวรรค์เป็นพอ อยากเลีย
อยากดูดนักก็ทำไปเลย
เมื่อเห็นว่าอีกคนกำลังเคลิ้มได้ที่จอนจองกุกก็ปลดเข็มขัดออกรูดซิบกางเกงงัดท่อนเอ็นที่คับตุงอยู่นานออกมาจ่อที่ปากทางเข้ากระแทกเข้าไปทั้งหมดทันทีและเริ่มขยับเข้าออกโดยไม่รอให้อีกฝ่ายปรับตัวได้
“อ๊าาาา....อ๊าาาาา....อ๊าาาาา”
เด็กหนุ่มเอื้อมมือไปปลดกุญแจมือที่พันธนาการข้อมือเล็กออก
ทันทีที่เป็นอิสระแขนกลมกลึงทั้งสองข้างก็กอดหลังร่างสูงไว้แน่น
สะโพกอวบเด้งสวนเข้าหาท่อนเนื้อใหญ่ยาวที่กระทุ้งใส่ตัวอย่างไม่กลัวเจ็บ
ทำเอาจองกุกเสียววูบ กัดฟันกระทุ้งท่อนอวบที่ถูกตอดรัดถี่ยิบรวดกระแทกตัวอีกฝ่ายจนต้องร้องครางเสียงต่ำออกมา
“อืมมม จีมิน”
เสียงหน้าขาที่กระทบเข้ากับขาอ่อนของอีกฝ่าย
ดังสะท้อนขึ้นมาลั่นห้อง
“อ๊าาาา...ไม่ไหวแล้ว.......”
คนตัวเล็กที่ถูกกระแทกใส่ช่องทางรักลึกๆถี่ๆแถมต่อเนื่องจนหัวใจเต้นระรัวจนแทบจะระเบิดออกมา
ความเสียวรุนแรงพุ่งขึ้นมา ขาเรียวยกขึ้นเกี่ยวกระหวัดที่รอบเอวของจองกุกพร้อมเด้งรับการกระแทกอย่างไม่กลัว
เสียงเนื้อกระทบกันดังขึ้น พร้อมกับแรงทั้งสองที่เพิ่มกระแทกเข้าใส่กัน
น้ำแห่งความสุขของจีมินพุ่งออกมาจากแก่นกายเล็กไหลออกมาเป็นระยะๆ ช่องทางเล็กๆตอดรัดแรงขึ้น
“จะเสร็จแล้ว......ใช่มั้ย?”
จองกุกเอ่ยถามอีกฝ่ายด้วยอารมณ์ที่พุ่งขึ้นมาเช่นกัน
ปาร์คจีมินรีบพยักหน้าถี่ๆก่อนจะร้องครางเมื่อเด็กหนุ่มเพิ่มความเร็วการกระแทกอย่างไม่ออมแรง
“...ระ
แรงอีก...อีก..นิด.....แรงอีก....จะเสร็จแล้ว....โอยยย..จะเสร็จแล้ว...เสร็จแล้ว”
เสียงหวีดร้องของคนใต้ร่างหลังถูกร่างสูงกระแทกใส่อย่างหนักหน่วงตามคำขอ
ท่อนขาทั้งสองข้างหนีบรัดลำตัวของจองกุกแน่น หลังจากที่ปลดปล่อยออกมา
จอนจองกุกเร่งซอยอีกไม่กี่ครั้งก็กระแทกท่อนอวบเข้าไปเสียบมิด
น้ำรักแตกพุ่งใส่ช่องทางด้านหลังพร้อมกับเสียงหอบต่ำ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น